SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU

W starożytności, w kręgu krajów kultury śródziemnomorskiej, Nowy Rok był obchodzony 1 marca. Dopiero w 45 roku przed naszą erą Juliusz Cezar wprowadził reformę kalendarza, według którego nowy rok rozpoczynał się 1 stycznia. Z końcem XIX wieku zrodził się zwyczaj hucznego pożegnania starego oku i powitania nowego. Odbywa się to w noc sylwestrową. Istnieją przypuszczenia, że zwyczaj ten wywodzi się od pewnego wydarzenia. Według proroctwa Sybilli 31 grudnia 999 roku miał nastąpić koniec świata. Gdy to oczekiwane ze strachem zdarzenie nie pojawiło się, lud rzymski wyległ na ulice miasta, śpiewając i tańcząc z radości. Było to za czasów papieża Sylwestra II. Stąd zapewne nazwa nocy sylwestrowej. Istnieje humorystyczna analogia między rokiem 999 a 2012. My też mieliśmy doczekać się końca świata przepowiedzianego przez Majów. Skoro nie nastąpił, cieszmy się z nadejścia Nowego Roku tak jak czynił to niegdyś lud rzymski. Jest ludowe przysłowie: "Nowy Rok nastaje, każdemu ochoty dodaje".

Mija rok 2012. Jak w sztafecie, przekazuje on pałeczkę nowemu, 2013-temu.

Szkoła florencka. Domenico Ghirlandaio (1449 - 1494). Nauczyciel Michała Anioła. Portret starca z dzieckiem. Obraz znajduje się w Luwrze.

Uruchamiając swoją wyobraźnię można to dzieło włoskiego malarza okresu quatrocento przyjąć jako symboliczne przedstawienie mijającego roku witającego się z nowym. Nie było to oczywiście intencją artysty. Scena ta może jednak oglądającemu nasunąć refleksję o przemijaniu. Nowe zastępuje odchodzące. Miejmy nadzieję, że mijający rok zabierze ze sobą wszystkie chore przejawy życia społecznego, a nadchodzący rok będzie zdrowy i piękny jak dziecko na obrazie Ghirlandaio.